Fouten in de zorg zijn soms inherent aan bezuinigingen en tijdsdruk. Goedkope zorg kan geleverd worden door op kosten te drukken, wat het niveau van zorg kan beïnvloeden. Daarin heeft de patiënt vaak noch inzicht noch een keuze. Maar als er een fout gemaakt wordt of de zorg benedenmaats is geweest, dan dient daarop direct adequaat gereageerd te worden. Medische fouten zijn nu eenmaal naar haar aard vaak ingrijpend. Maar vaak blijft het te lang binnenkamers, hetgeen grote gevolgen heeft. Kijk maar naar de verspreiding van een virus bij het Maasstadziekenhuis te Rotterdam. Bij onveilige PIP-implataten werd er niet voldoende gewaarschuwd noch werd preventief het gebruik ervan tot nader onderzoek gestopt. En gisteren blijkt dat van januari tot maart 2012 de hygiëne in het MBC te Utrecht niet voldoende in acht is genomen. Liefst 300 patiënten worden onderzocht op een mogelijke besmetting met HIV of hepatitis. Door overdracht in de periode van januari tot half juni 2012 is de groep van mogelijk besmette mensen wellicht nog groter. De patiënten hebben nu niet alleen te maken met de vraag of zij zijn besmet, maar ook met de last dat zij wellicht anderen hebben besmet. Maar niet alleen de menselijkheid en volksgezondheid zijn in zeer het gedrang. De aansprakelijkheids- en zorgverzekeraars worden geconfronteerd met meer schade dan wellicht onvermijdelijk was. Die wordt weer doorberekend in premies. En als de zorg al is overbelast, dan zit die toch niet te wachten op extra, maar vermijdbare zorg? Denk alleen al aan de kosten en tijd van de 300 en meer testen. Voorkomen en beperken is dus veel beter dan genezen.
070 – 26 29 180